Cervixcytologie

Initiatief: NVVPa Aantal modules: 40

Cervixcytologie - Multiple screen protocol

Uitgangsvraag

Is er bij indicatief (of triage) cervixcytologisch onderzoek zonder Multiple Screen Protocol een vergelijkbare kwaliteit als bij BVO cervixcytologisch onderzoek met naleving van het multiple screen protocol?

Aanbeveling

Bij cervixcytologisch triageonderzoek kan zonder inzet van multiple screening een vergelijkbare kwaliteit bereikt worden als mét multiple screening, omdat er geen primaire cytologische screening meer is. In geval van indicatieve cytologie kan bij postmenopauzaal bloedverlies of bloederige afscheiding overwogen worden om MSP toe te passen.

Ook verdient het aanbeveling bij triage cervixcytologisch onderzoek van onvoldoende kwaliteit ('B3') een persoon dit te laten mee beoordelen (tweede analist of patholoog), omdat in dat geval de vrouw opnieuw voor cervixcytologisch onderzoek moet worden opgeroepen.

Overwegingen

Het multiple screen protocol bij cervixcytologie in een primaire screen setting, beoogde uitstrijkjes zo betrouwbaar mogelijk te beoordelen dit om de uniformiteit te bevorderen en om fout positieve en fout negatieve uitslagen te beperken [Baker 1995 (1), Cernescu 2013 (2), Manrique 2006 (3), Tavares 2008 (4), Utagawa 2008 (5)]. Tenslotte werd bij een inadequaat uitstrijkje, ook een tweede beoordeling aanbevolen. In het nieuwe bevolkingsonderzoek (BVO) speelt cytologie als primaire screeningstest geen rol meer. In met name het geval van triagecytologie, is de kans op het missen van een afwijking minder waarschijnlijk, omdat triagecytologie altijd plaatsvindt bij een verhoogd risico en in aantal aanzienlijk minder is dan BVO cytologie en een vervolgoproep initieert (na 6 maanden). In geval van indicatieve cytologie (bijvoorbeeld bij postmenopauzaal bloedverlies of bloederige afscheiding) kan overwogen worden om een multipele screenprotocol toe te passen bij bijvoorbeeld grote discrepanties tussen anticipatie op afwijkingen op basis van de aanvraag of voorgeschiedenis. Dit valt echter onder de normale protocollen van een laboratorium. Ook verdient het aanbeveling in geval van een inadequaat uitstrijkje, een tweede beoordeling te laten uitvoeren in het laboratorium.

Los hiervan dient bij eventuele verwijzing voor colposcopisch onderzoek op basis van de cytologie-uitslag, altijd een patholoog te hebben mee beoordeeld.
Ook indien verwijzing plaatsvindt op basis van twee uitstrijkjes (hrHPV positieve Pap1 gevolgd door een vervolguitstrijkje na 6 maanden met Pap2+, ook wel 'indirecte verwijzing' genoemd) dienen bij voorkeur beide uitstrijkjes mede beoordeeld te worden door een patholoog.

Onderbouwing

Inleiding
Is er bewijs dat dubbele beoordeling (multiple screen protocol (MSP) van cytologie in respectievelijk triage setting, indicatieve setting, differentiaal diagnostische setting dan wel 'test of cure setting' (na behandeling) zinvol is, c.q. waarde toevoegt voor de cliënt/patiënt?
Is er evidence gerapporteerd in de (cytologie) literatuur, die MSP onderbouwt bij vier bovengenoemde indicaties? Gezien de omvang van het probleem zijn er deelvragen geformuleerd.

Uitgaande van de indicatie gebieden voor cervixcytologie (triage, indicatief, differentiaal diagnostisch of test of cure), is eerst gezocht of er bewijs is dat MSP (door eerste cytologische analist en senior-, tweede- of hoofdanalist dan wel patholoog) in geval van klachten, zoals bloedverlies, of bij marginaal beoordeelbare uitstrijkjes, geïndiceerd is.

Samenvatting literatuur
Er is geen literatuur gevonden dat bij indicatieve-, triage- of test of cure cytologie MSP toegevoegde waarde heeft. Een laboratorium mag MSP wel toepassen, mits de procedure is vastgelegd in een protocol en met alle medewerkers besproken is.

  1. 1 - Baker A, Melcher D, Smith R. Role of re-screening of cervical smears in internal quality control. J Clin Pathol. 1995 Nov;48(11):1002-4.
  2. 2 - Cernescu EC, Anton G, Ru?? S, et al. The effectiveness of cytological rescreening in the reduction of false negative/positive Pap reports. Roum Arch Microbiol Immunol. 2013 Apr-Jun;72(2):93-104.
  3. 3 - Manrique EJ, Amaral RG, Souza NL, et al., Evaluation of 100% rapid rescreening of negative cervical smears as a quality assurance measure. Cytopathology. 2006 Jun;17(3):116-20
  4. 4 - Tavares SB, Alves de Sousa NL, Manrique EJ, et al., Comparison of the performance of rapid prescreening, 10% random review, and clinical risk criteria as methods of internal quality control in cervical cytopathology. Cancer. 2008 Jun 25;114(3):165-70.
  5. 5 - Utagawa ML, Shirata NK, Mattosinho de Castro Ferraz Mda G, et al., Performance of 3 methods for quality control for gynecologic cytology diagnoses. Acta Cytol. 2008 Jul-Aug;52(4):439-44.

Autorisatiedatum en geldigheid

Laatst beoordeeld  :

Laatst geautoriseerd  : 01-11-2016

Geplande herbeoordeling  :

Initiatief en autorisatie

Initiatief:
  • Nederlandse Vereniging voor Pathologie
Geautoriseerd door:
  • Nederlandse Vereniging voor Pathologie

Algemene gegevens

Aanleiding
In 1996 werd de eerste ‘consensus based' praktijkrichtlijn gepubliceerd voor de uitvoering van cervixcytologie in Nederland. Sinds die tijd is de richtlijn diverse malen geüpdatet om te blijven voldoen aan de actuele stand van zaken. De commissie cytologie van de Nederlandse Vereniging Voor Pathologie (NVVP) heeft het initiatief genomen voor het ontwikkelen en onderhouden van deze richtlijn. Bij deze revisie, die geschreven is met het oog op het nieuwe bevolkingsonderzoek dat eind 2016 / begin 2017 van start zal gaan, is zoveel mogelijk gebruikt gemaakt van de methodiek van ‘evidence based' richtlijnontwikkeling. Door middel van een enquête onder betrokken medisch specialisten en zorgverleners betrokken bij dit onderwerp, is een inventarisatie gemaakt van de belangrijkste knelpunten in de dagelijkse praktijk.

Doel en doelgroep

Doelstelling
Deze richtlijn is een document met aanbevelingen ter ondersteuning van de dagelijkse praktijkvoering. De richtlijn berust op de resultaten van wetenschappelijk onderzoek en aansluitende meningsvorming gericht op het vaststellen van goed medisch handelen. Er wordt aangegeven wat in het algemeen de beste zorg is voor het uitvoeren van cervixcytologisch onderzoek buiten het bevolkingsonderzoek en besteed aandacht aan de beoordeling en kwaliteitscriteria voor de uitvoering van het cervixcytologisch- en moleculair biologisch onderzoek (HPV-test). De richtlijn geeft aanbevelingen over de diagnostiek, de behandeling en de follow-up van patiënten met voorstadia van cervixcarcinoom. De richtlijn kan worden gebruikt bij het geven van voorlichting aan patiënten. Ook biedt de richtlijn aanknopingspunten voor bijvoorbeeld transmurale afspraken of lokale protocollen ter bevordering van de implementatie van deze richtlijn.
 

Specifieke doelen van deze richtlijn voor cervixcytologie zijn:

  • Streven naar uniformiteit in uitvoering, beoordeling en verslaglegging
  • Randvoorwaarden voor laboratoria en testen benoemen
  • Multidisciplinariteit
  • Relatie met andere richtlijnen; sporen met andere richtlijnen
  • Relatie met bevolkingsonderzoek.

Doelpopulatie
De doelpopulatie van deze richtlijn zijn vrouwen waarbij een uitstrijkje wordt gemaakt, zijnde indicatief afgenomen bij klachten, of in het kader van het bevolkingsonderzoek (BVO) afgenomen.

Doelgroep
Deze richtlijn is bestemd voor alle professionals die betrokken zijn bij de diagnostiek, behandeling en begeleiding van patiënten waarbij cervixcytologie wordt uitgevoerd, zoals pathologen, moleculair biologen in de pathologie, moleculair medisch microbiologen, arts-microbiologen, gynaecologen, huisartsen, cytologisch en moleculaire analisten, doktersassistenten en patiëntenorganisaties.

Samenstelling werkgroep

Voor het ontwikkelen van de richtlijn is een multidisciplinaire werkgroep ingesteld, bestaande uit vertegenwoordigers van alle relevante specialismen. Bij het samenstellen van de werkgroep is rekening gehouden met de geografische spreiding van de werkgroepleden, met een evenredige vertegenwoordiging van de diverse betrokken verenigingen en instanties, alsmede met een spreiding al dan niet in academische achtergrond. De werkgroepleden hebben onafhankelijk gehandeld en zijn gemandateerd door hun vereniging voor hun inbreng.

Inbreng patiƫntenperspectief

Bij de start van de ontwikkeling van deze richtlijn is overleg geweest met de Leven met Kanker Beweging (Nederlandse Federatie van Kankerpatiëntenorganisaties) en Stichting Olijf ten aanzien van de inbreng patiëntenperspectief. Stichting Olijf heeft beargumenteerd besloten niet deel te nemen in de werkgroep, maar konden wel benaderd worden om input te leveren tijdens het traject. De Leven met Kanker Beweging (Nederlandse Federatie van Kankerpatiëntenorganisaties)(en Stichting Olijf) en Patiëntenfederatie NPCF zijn geconsulteerd in de externe commentaarronde. De Patiëntenfederatie NPCF heeft de richtlijn uitgezet bij de Patiëntenorganisatie Gynaecologie Nederland (PGN). Het commentaar van de Leven met Kanker Beweging en PGN (via NPCF) en de wijze waarop hiermee is omgegaan is opgenomen in de bijlage (zie bijlage 9 en zie bijlage 16).

Methode ontwikkeling

Evidence based

Werkwijze

Werkend vanuit de eerder opgestelde basis en met het oog op het vernieuwde bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker, is door de NVVP het initiatief genomen deze richtlijn te actualiseren. Gezien de omvang van het werk en het gemeenschappelijk belang van meerdere disciplines is in samenspraak met Integraal Kankercentrum Nederland (IKNL) een werkgroep samengesteld (zie bijlage 7) uit verschillende disciplines die betrokken zijn bij de uitvoering van cervixcytologie. De gemandateerde werkgroepleden werden verdeeld in subgroepen voor het beantwoorden van de uitgangsvragen, waarbij gezorgd is dat de relevante disciplines vertegenwoordigd waren. Daarnaast zorgde een redactieteam, bestaande uit de voorzitter, de procesbegeleider, de betrokken AIOS en de secretaresse van IKNL voor de coördinatie en onderlinge afstemming van de subgroepen. De subgroepen hebben gedurende een periode van ruim een jaar gewerkt aan een concept richtlijntekst die betrekking heeft op dit traject. De werkwijze van de werkgroep bestond uit een knelpuntenanalyse (zie bijlage 12), waarvoor een enquête werd gehouden. De resultaten zijn besproken en de hoogst geprioriteerde uitkomsten zijn omgezet in uitgangsvragen (zie bijlage 2). Met behulp van de zogenaamde Patiënt Intervention Comparison Outcome (PICO)-methode zijn er door de werkgroep en een methodoloog van IKNL onafhankelijke literatuursearches (zie bijlage 3) gedaan. De gevonden literatuur werd inhoudelijk, methodologisch en statistisch beoordeeld om tot een zo goed mogelijke afweging te komen voor de beantwoording van de uitgangsvragen. De werkgroepleden schreven afzonderlijk, of in de subgroepen, teksten die tijdens vergaderingen besproken en na verwerking van de commentaren werden geaccordeerd. De voltallige werkgroep is acht keer bijeen geweest om de resultaten van de subgroepen in onderling verband te bespreken. De teksten van de subgroepen zijn door het redactieteam samengevoegd en op elkaar afgestemd tot één document. Begin 2016 heeft een landelijke commentaarronde plaatsgevonden waarbij alle leden van alle relevante wetenschappelijke verenigingen en patiëntenvereniging werden uitgenodigd, persoonlijk, of via een aankondiging in een vaktijdschrift. De commentaren van deze enquête zijn verwerkt in de definitieve richtlijn.

Volgende:
Follow-up